نقش استرس در بیماریهای روماتیسمی
اگر به بیماریهای روماتیسمی مبتلا هستید، استرس می‌تواند برایتان مضر باشد. استرس یک محرک رایج برای شعله‌ور شدن علائم بیماری است. مشکل اصلی بیماران روماتیسمی، سیستم ایمنی بدن است؛ وضعیتی که در آن سیستم ایمنی به بافت‌های سالم حمله می‌کند. برای افراد مبتلا به بیماریهای روماتیسمی، حمله به بافت سالم باعث آسیب به مفاصل، استخوان‌ها و عضلات می‌شود؛ اما استرسی چگونه باعث عود کردن بیماریهای روماتیسمی می‌شود؟ برای پاسخ با مقاله دیگری از وبلاگ دکتر الویس مرادخان همراه باشید.
تأثیر استرس در بیماریهای روماتیسمی
استرس حضور دائمی در زندگی ما دارد. بیماریهای مزمنی مانند بیماریهای روماتیسمی که هزینه‌های پزشکی بالا و آینده‌ای مبهم دارد، سطح استرس را حتی بیشتر نیز می‌کند. تحت استرس بودن می‌تواند علائم بیماریهای روماتیسمی را بدتر کند. بهترین راه‌حل این است که استرس را قبل از اینکه بیماری و کیفیت زندگی را تضعیف کند، مدیریت کرد.
استرس باعث ترشح مواد شیمیایی می‌شود که شما را برای رویارویی با چالش آماده می‌کند. تنفستان تندتر می‌شود، ضربان قلبتان افزایش می‌یابد و عضلات شما منقبض می‌شوند. این واکنش‌ها در کوتاه‌مدت خوب است اما زمانی که به‌طور مکرر انجام شوند، افزایش تنش در عضلات شما می‌تواند علائم ناشی از بیماریهای روماتیسمی را تشدید کند.
استرس همچنین پاسخ التهابی سیستم ایمنی را تحریک می‌کند. التهاب همان چیزی است که باعث آسیب مفاصل در آرتریت روماتوئید، لوپوس، آرتریت پسوریاتیک (PsA)، اسپوندیلیت آنکیلوزان (AS) و سایر اشکال التهابی این بیماری‌ها می‌شود. هر چه مدت طولانی‌تری در معرض استرس باشید، التهاب اثر مخرب‌تری خواهد داشت.
از سویی دیگر، علائم بیماریهای روماتیسمی خود بر استرس بیشتر میفزایند. درد مداوم، خستگی و خواب ضعیف، یک چرخه معیوب را ایجاد می‌کنند که در نهایت باعث افزایش استرس می‌شوند. وقتی خسته هستید، نمی‌خواهید ورزش کنید. عدم تحرک درد شما را تشدید می‌کند و این مهم باعث اختلال در خوابتان می‌شود. این یک چرخه معیوب است.
نگرانی در مورد ناتوانی در آینده، باردارشدن یا مشکل در پرداخت هزینه‌های درمان، تنها بر استرس شما میفزایند. برخی از اشکال بیماریهای روماتیسمی بر روی پوست اثر می‌گذارند. بثورات پوستی در هر جای بدن ایجاد می‌شوند و این باعث انزوا و استرس بیشتر شما برای حضور در جامعه می‌شود.
به‌طورکلی، ارتباط بین استرس و بیماریهای روماتیسمی شامل نتایج زیر است:
- استرس علائم را بدتر می‌کند.
- افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماریهای روماتیسمی و سایر بیماریهای خود ایمنی هستند.
- افرادی که ترومای دوران کودکی را تجربه کرده‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به بیماریهای روماتیسمی هستند.
نقش مدیریت استرس در بیماریهای روماتیسمی
استرس یک واکنش فیزیکی و روانی به محرک است. همه افراد در مواقعی استرس را تجربه می‌کنند. فوران هورمون‌هایی که هنگام مواجهه با تهدید تولید می‌شوند، واکنش جنگ یا گریز را تحریک می‌کنند. داشتن کمی استرس، بخشی از یک زندگی عادی و سالم است؛ اما استرس بیش‌ازحد یا ناتوانی در کنترل استرس می‌تواند مضر باشد.
یکی از راه‌های کاهش استرس در بیماران روماتیسمی، اجتناب از موقعیت‌هایی است که باعث ایجاد استرس می‌شوند. موقعیت‌های استرس‌زا می‌تواند اخراج از کار یا پایان یک رابطه عاشقانه باشند. مدیریت استرس همچنین می‌تواند به معنای انجام کارهایی مانند عدم گوش دادن به اخبار در صورت ناراحت‌کننده بودن یا انتخاب یک مسیر جایگزین برای آن باشد
مدیریت استرس می‌تواند نقش مهمی در مدیریت بیماری داشته باشد. دفعه بعد که با پزشک روماتولوژی خود صحبت می‌کنید، برخی از چیزهایی که در زندگی خود باعث استرس شما می‌شود را با او در میان بگذارید. پزشک ممکن است در مورد نحوه مدیریت اضطراب و استرس توصیه‌هایی به شما ارائه دهد.
با پزشک خود در مورد علائم و عوامل استرس‌زا در زندگی خود صحبت کنید. پزشک ممکن است از شما سؤالات زیر را بپرسد:
- چه چیزی باعث ایجاد استرس می‌شود؟
- استرس چقدر طول می‌کشد رفع شود؟
- چه چیزی به تسکین استرس کمک می‌کند؟
- استرس باعث درد در کدام نواحی بدن می‌شود.
راه‌های مدیریت استرس در بیماریهای روماتیسمی
برای مدیریت استرس باید با شناسایی مواردی که باعث استرس شما می‌شوند و فکر کردن در مورد چگونگی اجتناب یا مدیریت آن‌ها شروع کنید. برای بسیاری از بیماران روماتیسمی، ایجاد تغییرات خاص در سبک زندگی می‌تواند کمک‌کننده باشد.
مدیریت علائم کاری است که باید در درازمدت آن را انجام دهید. علائم شما ممکن است به‌طور موقت بهبود یابند اما در آینده دوباره تشدید می‌شوند. یکی از راه‌های کمک به بهبود سلامت مفاصل و سلامت جسمی و روانی، این است که تمرینات هوازی سبک و عضله سازی را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
ماهیچه‌های قوی، مقداری از فشار را از روی مفاصل شما می‌گیرند. «تای چی» نوعی از هنرهای رزمی است که بر حرکت‌های آهسته و تمرین تنفس متمرکز است که می‌تواند به کاهش استرس کمک شایانی کند. همچنین، یوگا نیز مانند تای چی شامل حرکت و تنفس عمیق است که هم به تناسب‌اندام و هم به کسب آرامش کمک می‌کند.
راه‌های مؤثر برای کاهش استرس در بیماریهای روماتیسمی شامل موارد زیر هستند:
- گرما و سرما درمانی: گرما ممکن است به کاهش درد و شل شدن عضلات کمک کند. سرما نیز به کاهش درد کمک خواهد کرد.
- شنا یا ایروبیک در آب: قرار گرفتن در آب، مقداری فشار را از مفاصل شما کم می‌کند و می‌تواند به شما کمک کند تا آرام شوید.
- مصرف داروها: توصیه‌های پزشک خود را در مورد مسکن‌ها و داروهای ضد روماتیسمی اصلاح‌کننده بیماری (DMARDs) دنبال کنید. این داورها به کند کردن پیشرفت و کاهش آسیب به مفاصل شما کمک می‌کنند.
- استراحت روزانه: اگر به‌اندازه کافی نخوابیده‌اید یا احساس خستگی می‌کنید، زمانی را برای استراحت در نظر بگیرید. استراحت کردن و تنفس عمیق می‌تواند استرس شما را کاهش دهد. فقط یادتان نباشد، در زمان استراحت به هیچ‌چیز فکر نکنید.
- درمان شناختی رفتاری: اگر استرس بر زندگی شما غالب شده است، از مداخلاتی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) بهره‌مند شوید. درمان شناختی به شما کمک می‌کند تا مسائلی که باعث نگرانی‌تان می‌شوند را ارزیابی کرده و با آن‌ها به شیوه‌ای مثبت برخورد کنید
- ورزش کردن: وقتی پیاده‌روی، شنا یا سایر فعالیت‌های هوازی انجام می‌دهید، بدن شما مواد شیمیایی به نام «اندورفین» ترشح می‌کند. تناسب‌اندام باعث افزایش عزت‌نفس و خلق‌وخوی شما می‌شود و با افسردگی و اضطراب مبارزه می‌کند.
نکات مهم در کاهش استرس در بیماریهای روماتیسمی
نکات خوب برای کاهش استرس در بیماران روماتیسمی عبارت‌اند از:
- حداقل هفت تا هشت ساعت خواب با کیفیت در شبانه‌روز داشته باشید. اگر در به خواب رفتن یا خواب ماندن مشکل دارید، به نزد متخصص روماتولوژی مراجعه کنید.
- در صورت امکان هر روز ورزش کنید. فعالیت بدنی ممکن است به کاهش استرس و بهبود خلق‌وخوی شما کمک کند.
- احساسات خود را به اشتراک بگذارید، اگر برای پروژه‌ای در محل کار به کمک نیاز دارید یا چیزی شما را آزار می‌دهد، به کسی بگویید. اگر چیزها را درون خود نگه دارید، ممکن است عصبانیت درونی باعث ایجاد استرس شود.
- در صورت لزوم سازش کنید. گاهی اوقات برای کاهش استرس در یک موقعیت، باید فردی بخشنده باشید.
- برای یادگیری تکنیک‌های تمدد اعصاب مانند تصویرسازی هدایت‌شده، مدیتیشن، یوگا یا تمرین‌های تنفسی، در یک کلاس شرکت کنید یا با یک درمانگری صحبت نمایید.
چه زمانی باید به نزد متخصص روماتولوژی شتافت!
اگر مبتلا به بیماریهای روماتیسمی هستید، اگر بتوانید زودتر درمان را شروع کنید، چشم‌انداز بلندمدت شما برای بهبود بیماری بهتر خواهد بود. اگر هم می‌توانید بیماری خود را با داروها و انتخاب یک سبک زندگی سالم و شاد مدیریت کنید، بهتر است فقط برای معاینات منظم به پزشک مراجعه کنید.
اگر علائم شما تغییر کردند یا شعله‌ور شدند، به‌سرعت به پزشک مراجعه کنید. روماتولوژیست را در جریان بیماری خود قرار دهید. اگر داروی جدیدی را شروع کرده‌اید و مشکوک هستید که با خواب شما تداخل دارد، به پزشک خود اطلاع دهید. متخصص روماتولوژی می‌تواند تغییراتی را در برنامه روزانه شما توصیه کند. این برنامه می‌تواند تأثیرات مثبتی بر سلامتی و نحوه مدیریت استرس داشته باشد.
